‘In my dreams I want to become a tourist’ is een multimediale tentoonstelling over de sluiting van alle weeshuizen in Rwanda. Het Afrikaanse land loopt daarmee voorop in een wereldwijde, door Westerse hulporganisaties toegejuichte, trend. Maar is het ook goed voor de betrokken kinderen?
In de multimediale tentoonstelling staan drie verhaallijnen centraal: het verhaal van Hirwa (13) en Jean-Cloude (11) die met behulp van de drie makers herenigd worden met hun jonge moeder, nadat zij lange tijd in een weeshuis gewoond hebben. De tweede verhaallijn is die van deze jonge moeder, Farida. Zij wordt op haar dertiende voor het eerst zwanger, maar kan de verantwoordelijkheid niet aan en wordt, zoals ze zelf zegt, een ‘woman of the night.’
De derde laag is het verhaal van Paulien. Zij gaat in 2005 als toerist naar Rwanda, maar gaandeweg verandert haar rol in die van hulpverlener en journalist. Ethische dilemma’s steken de kop op. Door de verschillende en veranderende posities van de maker wordt de verhouding tot haar onderwerp steeds troebeler. Kun je nog met distantie naar je onderwerp kijken als je zelf een rol speelt in het verhaal?