Doa Shaikhani: Mijn vrijheid is ziek
Voor de online editie van The Refugee Millennial schreef Doa Shaikhani ‘Mijn vrijheid is ziek’. Doa Shaikhani werkt in de zorg als arts en schrijft blogs.
In de aanloop naar Bevrijdingsdag delen vijf ‘refugee millennials’ wat vrijheid voor hen betekent. In gedichten, spoken word, en muziek. Het resultaat is te zien in korte video’s met de titels: Mijn vrijheid is bitterzoet, mijn vrijheid kent geen thuis, mijn vrijheid is ziek, mijn vrijheid is poëzie en mijn vrijheid is een melodie.
Doa deelt in een voorgedragen column ze waarom de perceptie op vrijheid soms ziek is en hoe die in tijden van zelfreflectie mogelijk te ‘genezen’ is.
Mijn vrijheid is ziek
Hoe kwam je op het idee voor ‘Mijn vrijheid is ziek’?
Ik ben zorgprofessional en het leek me mooi om dit terug te laten komen in deze column door mijn vrijheid te zien als een soort patiënt die ziek is. Het gaat om mijn vrijheid, hoe de definitie daarvan voor mij is veranderd nu we thuis in quarantaine zitten. Het is echter niet vanzelfsprekend om een dak boven je hoofd te hebben. Zeker ik als voormalig vluchteling weet ik dit als geen ander.
Ik ben bang dat ik mijn vrijheid ga verliezen. Ik weet niet of ik toe ben aan een nieuwe vrijheid, ik ben zo gehecht geraakt aan de vrijheid die ik dacht te kennen
Wat er in onder andere in het Griekse vluchtelingenkamp Moria gebeurt, grijpt mij ontzettend aan. Ik vind het kwalijk dat er weinig aandacht aan wordt besteed en wil daarom de gelegenheid nemen om hier extra aandacht aan te geven. We leven nu in een bizarre tijd, maar de ‘gewone’ problematiek van de wereld gaat ook nog gewoon door zoals deze vluchtelingencrisis. Dat daar bovenop dan ook nog een besmettelijk virus komt maakt het allemaal extra frustrerend.
