Homaira Nakhat Dastgirzada - Humanity House
1 oktober 2020

Homaira Nakhat Dastgirzada

De Afghaanse dichter Homaira Nakhat Dastgirzada is begin september overleden. Ze woonde al meer dan 20 jaar in Nederland, maar was vooral bekend in de Perzischtalige landen.

‘Âzâdi’, wat staat voor Vrijheid, was een van de gedichten van dr. Homaira Nakhat Dastgirzada die sinds 1999 in Nederland woonde en hier op 4 september overleed. Begin dit jaar vertaalde haar dochter Hariwa dit gedicht in het Nederlands. ‘En dat vertalen was best moeilijk. Haar gedichten zijn heel lyrisch, met veel beeldspraak. Het vereist echt kennis van de filosofie om ze te doorgronden’, zegt ze.

Haar dochter Hariwa Negisa Adil was een van de eerste sprekers bij The Refugee Millennial. Speciaal voor The Refugee Millennial ‘Onze vrijheid is kostbaar’ deelden Hariwa en haar moeder Homaira wat vrijheid voor hen betekent. In het Farsi deelde Hariwa’s moeder het gedicht ‘Âzâdi – Vrijheid’.

Mijn vrijheid is poëzie

'Als ik aan mijn moeder vraag wat vrijheid voor haar is, dan zal ze zeggen dat het poezie is. Omdat ze het overal met zich mee kan nemen en niemand de woorden van de dichters in kan perken. Voor mij is vrijheid waar mijn moeder is, waar haar bevrijdende knuffel mij kan omarmen en ik urenlang naar haar poezie kan luisteren'

Âzâdi - Vrijheid

Schrijf in de hoge golven

de acht krachtige letters van vrijheid

zodat de rotsen en stenen aangevallen worden door het leiderloze leger van vrijheid

 

Een leger zonder baret en schild

zoals mijn simpele volk

dat als een overstroming verdwaald raakt

vanaf het imposante platform van vrijheid

 

Een leger zonder trucjes en smoesjes

een leger zo licht als riet

in hun huis is water onvindbaar

en hun brood hangt aan een briesje van vrijheid

 

Kijk naar de hoge bergen,

met rood bloed van de stille soldaten

de vrouw die in het tarweveld stierf

raakte met haar voet de touw van vrijheid

 

Oh droevig volk

zit in de roodheid van rouw

jullie territorium is het einde van groei

en jullie land is onvruchtbaar voor vrijheid

 

Het is al een tijd dat de hemel slaapt

en dat het licht in de ogen van de sterren slaapt

Jouw handen gebonden aan machteloosheid

maar jouw geest blijft in vrijheid

 

Op de grote vlakte laat het meisje van de maan nachtelijke tranen

Zing liederen onder deze hemel,

tot de dans van de geur van vrijheid

 

Trotse leger met lege handen,

zoals de zon schoon en vrij,

jouw schemering is een glorie van overwinning,

jouw adem intiem met vrijheid

 

Oh symbool van de dageraad van geloof

blijf in het hart van de dagen, oh lucht van vrijheid

 

Galoppeer trots op de lijn van liefde, omarm het gevaar van liefde

steek je handen uit je mouwen,

de hele stad huilt

en het huis is angstig voor het verlies van vrijheid

 

Blijf als de ogen van de stad

in de zorgelijke blik van de vroege ochtend opengaan,

goed nieuws wordt gestrooid voor de voeten van je dag

door het prachtige tijdperk van vrijheid

Lees hier het stuk over Homaira Nakhat Dastgirzada uit de Volkskrant. 

Ontmoet

Dit blog is mede mogelijk gemaakt door: