'Waarom is niemand deze verdwenen asielkinderen gaan zoeken?'
Journalist Jessica Maas schreef voor Kennisplatform Integratie & Samenleving een artikel over duizenden kinderen die verdwenen tijdens hun vlucht door Europa.
Nadat Europol in 2016 berichtte over de 10.000 vermiste kinderen, werd al snel duidelijk dat niemand precies weet waar zij terecht komen, en dat dit getal alleen een grove schatting is. Gevreesd wordt dat veel van de vermiste kinderen in handen belanden van criminele netwerken en mensenhandelaars die de minderjarigen misbruiken als sekswerker of slaaf.
Op 13 juni gingen we in gesprek met journalisten Sanne Terlingen, Eefje Blankevoort, Els van Driel en hulpverlener Betty Teklemariam over het onzichtbare lot van minderjarige asielzoekers. Waar gaan deze kinderen heen en wat doet Europa om ze te beschermen?
Journalist Jessica Maas sprak voor Kennisplatform Integratie & Samenleving onder anderen met Conny Rijken, professor Mensenhandel en Globalisering aan de Universiteit van Tilburg:
‘Het systeem blijkt zo lek als een mandje’, stelt Conny Rijken, professor Mensenhandel en Globalisering aan de Universiteit van Tilburg in reactie op de verdwijning van ruim 1.600 ‘asielkinderen’ uit de opvang. Het gevaar is groot dat een aantal in handen van mensenhandelaren is gevallen.
Verrassend zijn de cijfers over de verdwenen kinderen in Nederland die het NRC onlangs publiceerde niet helemaal, stelt Rijken die zich in haar onderzoek vooral richt op de slachtoffers in het migratieproces. Drie jaar terug sloeg Europol al alarm: 10.000 asielkinderen in Europa zijn zoek. De Europese politieorganisatie vreest dat een flink aantal het slachtoffer is geworden van seksuele uitbuiting of als moderne slaaf aan het werk wordt gezet.
Rijken: ‘We leren blijkbaar niet van het verleden. Eind jaren negentig verdwenen de Nigeriaanse minderjarige meisjes stelselmatig uit de opvang om vervolgens in de prostitutie terecht te komen. Later waren het Indiase jongens die na aankomst verdwenen. Onlangs nog het nieuws over de Vietnamese kinderen.’ Nederland blijkt niet in staat om deze kwetsbare jongeren te beschermen, luidt haar pijnlijke conclusie.
Het gehele artikel is hier te lezen.
