Rampen & Conflicten: Ivoorkust. Politiek conflict, 2010-2011 - Humanity House
11 januari 2017

Rampen & Conflicten: Ivoorkust. Politiek conflict, 2010-2011

In 2002 komen ontevreden soldaten uit het noorden in opstand tegen president Gbagbo.

Stichting Vluchteling Cordaid CARE Nederland UNICEF Het Rode Kruis

Ivoorkust. Politiek conflict, 2010-2011

Land: Ivoorkust
Periode: 2000-2011
Type conflict: Politiek conflict
Conflict: Strijd om de macht tussen groepen in het zuiden en groepen in zuiden en noorden leidt tot geweld en burgeroorlog
Betrokken partijen: Regering en leger Ivoorkust, (jeugd)-milities, rebellenbewegingen, Verenigde Naties, Afrikaanse Unie, Frankrijk
Geschatte aantal slachtoffers: Duizenden doden, 100.000 vluchtelingen en 45.000 interne vluchtelingen

In het noorden van Ivoorkust leven veel moslims en migranten uit buurlanden Mali en Burkina Faso. Zij werken daar onder slechte omstandigheden op de koffie- en cacaoplantages. In het zuiden leven vooral christenen. In 2002 komen ontevreden soldaten uit het noorden in opstand tegen president Gbagbo. De zuiderling Gbagbo stelt het noorden stelselmatig achter. Dat leidt tot een burgeroorlog. Als er na een jaar vrede komt, houden Franse troepen de strijders uit elkaar. Een regering met goedkeuring van alle partijen moet in 2003 vrede brengen. Toch lopen de spanningen binnen de regering weer op. Verkiezingen, gepland voor 2005, vinden uiteindelijk plaats in 2010. Ouattara, een kandidaat uit het noorden, wordt president. Veel vluchtelingen keren terug, ondanks aanhoudende spanningen.

Personen van wie niet allebei de ouders uit Ivoorkust komen, mogen zich niet kandidaat stellen om president te worden. De regering neemt deze wet, met steun van de bevolking, in 2000 aan. De wet lijkt echter bedoeld om de presidentskandidaat uit noorden van Ivoorkust, Ouattara, uit te sluiten. Het lont wordt hiermee in het kruitvat van Ivoorkust gestoken. Na tien jaar conflict wint Ouattara in 2010 dan toch de vrije verkiezingen. Maar de zuidelijke kandidaat Gbagbo accepteert zijn verlies niet. Er ontstaan nieuwe uitbarstingen van geweld tussen de tegenstanders. Er vallen 3.000 doden. Na veel druk van Afrikaanse en Europese landen wordt Gbagbo uiteindelijk opgepakt voor het aanstichten van moorden en verkrachtingen. Hij staat in 2011 terecht voor het Internationale Strafhof in Den Haag.

Ontmoet

Dit blog is mede mogelijk gemaakt door: