Mosul na de val van IS
Mosul is bevrijd. Na acht maanden strijd heeft het Iraakse leger IS uit de stad verjaagd. Maar het lijden van de bevolking is nog lang niet voorbij.
Nederlandse hulpverleners in Mosul
Gisteren verklaarde het Iraakse leger dat Mosul niet langer in handen is van IS. Na drie jaar zijn de bewoners verlost van de terreur. Maar de bezetting en de daaropvolgende gevechten hebben diepe sporen achtergelaten. Veel inwoners zijn ondervoed en de weinige ziekenhuizen die nog open zijn, liggen vol gewonden. De Nederlanders Guido Versloot en Ron van Doorn werken voor het Rode Kruis in een van die ziekenhuizen, als fysiotherapeut en chirurg.
In een reportage van Hans Jaap Melissen voor EenVandaag vertellen ze over de verschrikkingen waar zij dagelijks mee worden geconfronteerd. Ook zij waarschuwen voor al te veel optimisme. “Mensen komen in hun huizen waar IS boobytraps heeft geplaatst, kinderen spelen met explosieven die overal liggen. De ellende is nog lang niet voorbij.”
Hoewel het vechten is gestopt, gaat de humanitaire crisis door
Stad in puin
Tijdens de bezetting zijn een miljoen mensen op de vlucht geslagen. Velen leven nu in opvangkampen in Kirkuk. Wie wil terugkeren naar Mosul, vindt zijn huis hoogstwaarschijnlijk in puin. Van de stad is na de hevige gevechten weinig meer over. De VN schatten de kosten voor herbouw van de stad op een miljard dollar. “Hoewel het vechten stopt, gaat de humanitaire crisis door”, aldus Lisa Grande, Irak-vertegenwoordiger bij de VN.
Ontheemde gezinnen en mensen die naar huis terugkeren, krijgen onder andere hulp van 12 Nederlandse hulporganisaties, verenigd in de Dutch Relief Alliance. Met geld van de Nederlandse overheid zorgen zij voor gezondheidszorg, psychosociale hulp, toegang tot drinkwater en schone toiletten.
Kinderen zwaar getraumatiseerd
Vooral kinderen hebben zwaar te lijden (gehad) onder het geweld. Uit een recent onderzoek van Save the Children blijkt dat de kinderen uit Mosul, ook als ze weer in een veilige omgeving verkeren, geen ‘normaal’ kinderlijk gedrag vertonen. Bijna allemaal praten ze langzaam en vrijwel zonder emotie – iets wat de onderzoekers ‘robot’-gedrag noemen. Ook hebben ze last van stress, angsten en, zelfs als ze wakker zijn, nachtmerries. Een normaal leven voor de kinderen zou op termijn mogelijk moeten zijn. Maar dan moeten de klachten van de kinderen wel snel behandeld worden.
Bron: EenVandaag, One World, de Volkskrant
