Den Haag door nieuwe ogen: Sahar

Mijn naam is Sahar en ik ben 25 jaar oud. Ik woon inmiddels al acht jaar in Nederland. Ik ben geboren in Iran en tot aan mijn negende verjaardag was het leven in Iran goed. We deden veel met familie en vrienden en ook de verjaardagen waren altijd gezellig. Vanaf mijn negende verjaardagsfeestje moest ik mijn mooie haren verbergen onder een hoofddoek en lange zwarte kleding dragen. Ik mocht ook niet meer samen met mijn broertje fietsen, iets wat ik erg jammer vond. De kinderdroom die wij allebei hadden om samen te fietsen kwam zo niet uit. Ik moest mij gedragen als een volwassen vrouw, terwijl ik nog maar een kind was. Ondanks de vervelende situatie en strikte regels, heb ik toch mijn diploma behaald.

Toen veranderde opeens mijn leven, we moesten vluchten. Ik ben samen met mijn moeder en mijn broertje naar Nederland gevlucht en wij kwamen hier in een oude gevangenis terecht. Hier hebben wij twee maanden gezeten en ik vond het afschuwelijk. Daarna konden wij naar een azc toe en daar was het een stuk beter. Ik heb in Nederland op veel plekken gewoond, maar woon nu al vijf jaar in Den Haag.

Het leven in Nederland was vanaf het begin moeilijk, omdat ik de taal niet sprak. Ik had weinig vrienden en vond het moeilijk om mijn plek in de maatschappij te vinden. Ik had ook moeite met een plek zoeken waar ik Nederlands kon leren. Uiteindelijk kwam ik terecht bij Taal aan Zee, waar je Nederlandse les kan volgen, ook zonder een verblijfsvergunning. Ik ben hier gelijk begonnen met het leren van de Nederlandse taal om te kunnen gaan studeren. Daarna ben ik begonnen aan een studie tot tandartsassistent.

In Den Haag is de bibliotheek mijn tweede huis geworden. Ik kom er graag en vaak. Als ik bijvoorbeeld even niet weet wat ik moet doen, als ik te veel aan mijn hoofd heb of als ik gewoon even alleen wil zijn. Ik vind het fijn om tussen de boeken rust te vinden. Door de bieb ben ik als persoon gegroeid en heb ik nieuwe vriendschappen gesloten.

Ook is mijn kinderdroom uitgekomen om samen met mijn broertje te fietsen. Ik fiets nu samen met hem naar school toe. Door een paar kennissen heb ik mijn vriend ontmoet en wij zijn nu al vier jaar gelukkig samen. Alles is heel snel gegaan in de tijd dat ik hier ben. Mijn leven is in Den Haag opnieuw begonnen, en ik voel me ook thuis in de stad. Ik ben blij met alle vrienden om mij heen. Het leven heeft nog steeds wel ups en downs, maar ik probeer alle mooie momenten uit het leven te halen.

Benieuwd naar de andere verhalen? Lees hier het verhaal van Adnan en Convoi.